48 Międzynarodowa Konferencja i Wystawa PIKE 2021

Dyrektor Zarządzający

Dyrektor ds. Korporacyjnych

Został powołany w skład zarządu Netia S.A w dniu 29 sierpnia 2017 r. Ze spółką związany jest od dnia 1 czerwca 2017 roku, kiedy objął stanowisko Dyrektora Generalnego Rynku B2C.

Tomasz Dakowski ma ponad 20-letnie doświadczenie komercyjne w branżach telekomunikacyjnej oraz transportowej, zarówno na rynku B2C jak i B2B. Przez ponad 12 lat zajmował stanowiska menedżerskie i dyrektorskie w obszarze sprzedaży B2C w obecnym Orange Polska. Odpowiadał m.in. za wdrożenie nowego modelu sprzedaży pośredniej, a także kierował projektem rebrandingu z Idei na Orange w obszarze sprzedaży. W kolejnych latach zarządzał globalną strukturą sprzedaży i obsługi Klientów w PLL LOT, dokonując m.in. restrukturyzacji sieci handlowej LOT na świecie oraz komercyjnego wdrożenia we flocie narodowego przewoźnika Dreamlinera.

W latach 2013 – 2017 transformował oraz rozwijał sprzedaż i utrzymanie Klientów B2C w randze Dyrektora Sprzedaży, a następnie Członka Zarządu UPC Polska. Jest współtwórcą strategii podwojenia zasięgu sieci tego operatora.

Jest absolwentem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz szeregu kursów branżowych i menedżerskich, m.in.: w INSEAD w Fointableau, IMD w Lozannie, CranfieldUniversity, Ashridge School of Business oraz Ecole de Gestion w Lyon.

Dyrektor Generalny Sprzedaży i Dystrybucji

Prezes Zarządu

Counsel, Head praktyki IP / IT, Danych Osobowych i Konsumentów, Co-head praktyki Konkurencji, radca prawny, PwC Legal, PwC Polska

Poseł na Sejm

Director of Technology

Członek Zarządu

Bio PL

Manager z niemal 30-letnim doświadczeniem w zakresie rozwoju i optymalizacji sieci telekomunikacyjnych. W ostatnim czasie pełnił on rolę Wiceprezesa ds. Operacyjnych w firmie TP Teltech (grupa Orange), a wcześniej, przez 9 lat, był Członkiem Zarządu ds. Technicznych w NetWorkS!. Jest absolwentem Politechniki Warszawskiej, SGH, University of Minnesota i INSEAD.

Bio EN

Manager with nearly 30 years of experience in the development and optimization of telecommunications networks. Recently, he worked as Vice-President of Operations at TP Teltech (Orange Group), and before that, for 9 years, he was a Technical Board Member at NetWorkS!. He graduated from Warsaw School of Economics, Warsaw University of Technology, University of Minnesota and INSEAD.

Richard has two decades’ experience analysing the film and TV content markets – initially within home entertainment retail strategy and for the past 17 years as an industry analyst. He advises a broad range of clients, from the Hollywood studios, broadcasters, pay TV operators, regulators to investment firms on the development of media and the entertainment business.

As Research Director at Ampere Analysis, Richard has worked across all our key insight services and is directly responsible for our Markets suite of products focused on industry key performance indicators. Prior to this role he oversaw the development of Ampere’s Commissioning service and Analytics metadata team. Richard has been instrumental in creating and building new film and TV focused products throughout his career, having previously worked at IHS Market and before that Screen Digest. He is an expert in data forecasting and modelling and has created analysis tools focused on VoD services, Theatrical box-office, public-sector TV, pay TV, and telecoms providers.

CEO, Polski Światłowód Otwarty – menedżer z ponad 30-letnim międzynarodowym doświadczeniem w zarządzaniu firmami telekomunikacyjnymi. Był odpowiedzialny za planowanie i wdrażanie sieci oraz usług stacjonarnych w Europie Zachodniej i Środkowej, w tym w Polsce. W Polskim Światłowodzie Otwartym odpowiada za wprowadzenie marki na polski rynek oraz kompleksową realizację strategii rozbudowy, modernizacji i komercjalizacji sieci światłowodowej, która do 2028 roku obejmie kolejne ponad 2 mln gospodarstw domowych, by docelowo objąć zasięgiem ponad 6 mln. Wcześniej związany był z Grupą COLT Telecom, ONO (Vodafone), Grupą GTS, Roche, OmniAccess oraz Adamo.

Wiceprezes Zarządu TAURON Obsługa Klienta sp. z o.o.

Z energetyką związany od 1991 roku, przeszedł wszystkie szczeble kariery. Posiada ponad 22 letnie doświadczenie w branży IT, w obszarach zarządzania strategicznego i operacyjnego, finansowego, optymalizacji procesów i organizacji IT. Uczestniczył i zrealizował z powodzeniem wiele projektów informatycznych i organizacyjnych.

Współorganizator i członek Rady Programowej corocznej konferencji Systemy Informatyczne w Energetyce – SIWE oraz Członek Polskiego Towarzystwa Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej (PTPiREE).

Członek Zarządu ds. Finansowych

Manager z ponad 20-letnim doświadczeniem, specjalista w zakresie finansów przedsiębiorstw, pozyskiwania finansowania zarówno komercyjnego jak i unijnego, podatków i księgowości oraz szeroko rozumianego kontrolingu w tym budżetowania, modelowania czy analiz. Związany z NEXERĄ od początku powstania firmy – jest twórcą modelu finansowania organizacji oraz budowy struktury finansów. Obecnie nadzoruje całość operacji finansowych oraz odpowiada za budżet firmy.

Wcześniej pracował jako dyrektor finansowy i członek zarządu ds. finansowych w podmiotach o wielomilionowych czy miliardowych przychodach, zarówno w firmach z udziałem Skarbu Państwa, przedsiębiorstwach prywatnych, jak i spółkach notowanych na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończył kierunek Zarządzanie i Marketing oraz Szkoły Głównej Handlowej na kierunku Finanse i Bankowość. Posiada również tytuł Executive MBA, który zdobył na University of Illinois.

Choć duża część jego pracy opiera się na twardych danych i liczbach, to w zarządzaniu firmą nie zapomina o tym, jak ważną rolę w organizacji odgrywają ludzie. Przyznaje, że praca w zgranym, wspierającym się zespole, który chętnie dzieli się wiedzą, może być kluczem do sukcesu organizacji. Z dumą potwierdza, że właśnie to najbardziej motywuje go do pracy w NEXERZE.

Prywatnie, jako szczęśliwy tata i właściciel czworonożnego przyjaciela, z radością poświęca się życiu rodzinnemu. Wolne chwile spędza na licznych kursach, gromadząc szerokie uprawnienia sportowe i hobbystyczne. Może pochwalić się m.in. patentem żeglarskim, certyfikatami nurkowymi, uprawnieniami strzeleckimi, czy patentami motorowodnymi.

p.o. Dyrektor Biura Dystrybucji, TVP

I’m senior sales manager with 20+ years of experience in media industry
Over those years I have acquired vast knowledge of technical and decision processes for production, postproduction and media distribution which allows a professional contact with professionals in any of those areas. 10+ years of focus on developing European markets resulted in extensive network of C-level peers

Dyrektor Programowy

Dyrektor Programowy

Socjolog, specjalizujący się w badaniach mediów i reklamy . Długoletnia dyrektor zarządzająca, a obecnie konsultant w Nielsen Media. Przez ponad 23 lata kierowała firmą AGB, obecnie Nielsen Media. Była odpowiedzialna za wprowadzenie firmy na polski rynek i budowanie jej pozycji na polskim rynku oraz implementację nowych produktów i rozwiązań. Była również odpowiedzialna za przychody firmy, jej kondycję finansową, negocjacje i utrzymanie relacji z klientami. Była inicjatorem i uczestniczyła w wielu przedsięwzięciach rynkowych budujących standardy funkcjonowania rynku badań i reklamy. Karierę w branży badawczej rozpoczęła w CBOS. Była odpowiedzialna za przygotowanie i realizację badań opinii, sondaży i badań przekrojowych. Następnie, w GfK Polonia prowadziła badania rynku współpracując z wchodzącymi w tamtym czasie na polski rynek globalnymi producentami, m. in.: Benckiser – dzisiaj Rekitt Benckiser, L’Oreal, Kraft, Sony. Wprowadzała pierwsze badania cross-mediowe. Od wielu lat zaangażowana jest w działalność społeczną i działalność dla środowiska badawczego i marketingowego. Przez ponad 6 lat była Prezesem OFBOR, wspierała działalność PTBRiO, była także zaangażowana we współpracę z IAA – najpierw wspierając inicjatywy tej organizacji, a następnie działając przez ponad 2 kadencje w Radzie Nadzorczej IAA. Uczestniczyła w pracach ESOMAR, od wielu lat jest przedstawicielem Polski w EMRO. Swoją wiedzę i wieloletnie doświadczenia prezentowała jako speaker i panelistka uczestnicząc w wielu konferencjach w Polsce i za granicą. Wielokrotnie była zapraszana do rad programowych konferencji, jury konkursów marketingowych takich jak EFFIe, Media Trendy – teraz Innovations, Youtube works, i wielu innych inicjatyw branżowych. W wolnym czasie podróżuje, uwielbia czytać i spacerować z psem.

Działalność zawodowa i polityczna
W latach 1994–1995 był pracownikiem technicznym w Zakładach Graficznych „Kema”. W latach 1998–1999 pracował na stanowisku kierownika ds. promocji w firmie „Reemtsma Polska”. W 1998 bez powodzenia kandydował na radnego Szczecina. Od 1999 do 2001 był sekretarzem wojewódzkiego biura parlamentarno-samorządowego. W latach 2002–2004 pełnił funkcję doradcy wojewody w Zachodniopomorskim Urzędzie Wojewódzkim. W latach 2002–2004 zasiadał w radzie miejskiej Szczecina.

W latach 1995–1999 był sekretarzem szczecińskiej Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. Od 1999 pełnił funkcję przewodniczącego rady wojewódzkiej Sojuszu Lewicy Demokratycznej i sekretarza rady krajowej. Od 6 marca 2004 do 29 maja 2005 był wiceprzewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej, 29 maja 2005 powołano go na stanowisko sekretarza generalnego tej partii. 31 maja 2008 został wybrany na przewodniczącego SLD, uzyskując 231 głosów na 450 zgromadzonych na kongresie delegatów.

W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu. W czerwcu 2004 objął mandat poselski w miejsce Bogusława Liberadzkiego (wybranego do Parlamentu Europejskiego). Na posła został wybrany ponownie w wyborach parlamentarnych w 2005 z listy SLD w okręgu szczecińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci został posłem, kandydując z listy koalicji Lewica i Demokraci i otrzymując 29 585 głosów.

22 kwietnia 2008 został posłem klubu Lewica. 17 czerwca 2009 został wybrany na jego przewodniczącego, zastępując wybranego do Parlamentu Europejskiego Wojciecha Olejniczaka. Pod koniec września 2010 klub został przemianowany na KP Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

22 kwietnia 2010 został ogłoszony kandydatem w przyspieszonych wyborach prezydenckich w tym samym roku, po śmierci Jerzego Szmajdzińskiego w katastrofie lotniczej. 6 maja 2010 został zarejestrowany jako kandydat przez PKW. Szefem sztabu wyborczego Grzegorza Napieralskiego został Marek Wikiński, zaś na czele komitetu honorowego stanął Aleksander Kwaśniewski. Kandydaturę Grzegorza Napieralskiego wsparły Partia Regionów (27 kwietnia 2010)[3], generał Wojciech Jaruzelski (7 maja 2010), Unia Pracy (15 maja 2010)[4] oraz Stowarzyszenie Ordynacka (15 maja 2010)[5].

20 maja 2010 został powołany przez tymczasowo wykonującego obowiązki Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego[6].

W wyborach prezydenckich w 2010 Grzegorz Napieralski kandydował na urząd Prezydenta RP; w I turze zdobył 2 299 870 głosów (13,68%), zajmując 3. miejsce spośród 10 kandydatów[7].

W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 1. miejsca na liście komitetu wyborczego Sojuszu Lewicy Demokratycznej w okręgu wyborczym nr 41 w Szczecinie i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 23 940 głosów (6,28% głosów oddanych w okręgu)[8]. SLD w tych wyborach uzyskał najsłabszy wynik wyborczy w swojej historii. Grzegorz Napieralski zrezygnował następnie z kierowania partią, 10 grudnia 2011 zastąpił go Leszek Miller[9]. W związku z tym 27 grudnia tego samego roku odwołano go ze składu RBN. 9 stycznia 2015 został zawieszony w prawach członka SLD[10]. Uznał jednak tę decyzję za nielegalną, pozywając przewodniczącego partii do sądu powszechnego[11]. 30 marca tego samego roku został zawieszony przez sąd partyjny na 3 lata w wykonywaniu funkcji partyjnych[12]. 22 czerwca został odwieszony przez sąd partyjny[13]. Pięć dni później wystąpił jednak z SLD[14]. 29 czerwca wraz z Andrzejem Rozenkiem ogłosił powstanie partii Biało-Czerwoni[15], której przewodniczącą została Aleksandra Popławska[16].

W wyborach w 2015 wystartował do Senatu z ramienia Platformy Obywatelskiej w okręgu nr 98. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 56 112 głosów[17]. Do końca lipca 2019 pozostawał senatorem niezrzeszonym. Wraz z początkiem sierpnia, po ogłoszeniu jego startu do Sejmu w wyborach w tym samym roku z listy Koalicji Obywatelskiej, został członkiem klubu PO-KO. W wyborach, startując z rekomendacji Inicjatywy Polska[18], uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 11 766 głosów[19].

Studiował na Politechnice Warszawskiej. Kształcił się też w zakresie zarządzania i przywództwa na Uniwersytecie SWPS oraz w Centrum Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Pracę dziennikarza rozpoczął w latach 90. w „Gazecie Wyborczej”, następnie był zastępcą redaktora naczelnego dziennika „Puls Biznesu” oraz szefem portalu pulsbiznesu.pl, był również związany z dwutygodnikiem „BusinessWeek” (jako zastępca redaktora naczelnego). W 2004 uzyskał zatrudnienie w miesięczniku „Profit” Wydawnictwa Axel Springer. W latach 2005–2006 zastępca redaktora naczelnego oraz redaktor naczelny miesięcznika „Forbes”. W październiku 2006 objął funkcję redaktora naczelnego „Newsweek Polska” (do wiosny 2009). Od 14 kwietnia 2007 do 8 marca 2008 wraz z Konradem Piaseckim był gospodarzem Kontrapunktu RMF FM i Newsweeka.

W czerwcu 2009 został redaktorem naczelnym gazety „Dziennik Polska-Europa-Świat”. Od 14 września 2009, gdy doszło do fuzji „Gazety Prawnej” i „Dziennika”, pełnił obowiązki redaktora naczelnego „Dziennika Gazety Prawnej”. W marcu 2010 zastąpił go na tym stanowisku Tomasz Wróblewski.

Po odejściu z „Dziennika Gazety Prawnej” wrócił do Axel Springer Polska, gdzie został wydawcą czasopism „Newsweek Polska” i „Forbes”. Praca dla Axel Springer Polska trwała do stycznia 2011[4]. Od 7 lutego 2012 do 22 stycznia 2013 był redaktorem naczelnym tygodnika „Wprost”, zastąpił na tym stanowisku Tomasza Lisa[5][6]. Zasiadł w jury konkursu Grand Press (od 2000), został członkiem kapituły Nagrody im. Lesława A. Pagi. W 2013 zakończył działalność w branży medialnej. Został dyrektorem zarządzającym Prime Speakers, a następnie (do 2019) szefem think-tanku Atlantic Council[7].

W 2020 zasiadł w sztabie Szymona Hołowni w wyborach prezydenckich i został jego pełnomocnikiem wyborczym. Został wiceprezesem stowarzyszenia Polska 2050[3][8]. We wrześniu 2020 został ogłoszony przewodniczącym zakładanej przez Szymona Hołownię partii politycznej[9] (3 listopada złożono wniosek o jej rejestrację, która nastąpiła 26 marca 2021 pod nazwą Polska 2050 Szymona Hołowni[10]). 27 marca 2022 przeszedł na funkcję I wiceprzewodniczącego partii[11].

Ukończył studia w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie studiów był działaczem Zrzeszenia Studentów Polskich. Zasiadał we władzach krajowych tej organizacji, reprezentował ją w European Student Information Bureau (ESIB) oraz w Międzynarodowym Związku Studentów (IUS)[2]. W 1985 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].

W latach 1992–1996 był dyrektorem, a następnie współwłaścicielem polskiej filii niemieckiej agencji reklamowej E/B/D Interpartners[2]. W 1993 został członkiem rady nadzorczej Polskiego Radia[1]. Wspólnie z Markiem Nowakowskim założył agencję reklamową Callmedia[3].

Pracował w sztabie wyborczym Aleksandra Kwaśniewskiego w trakcie kampanii prezydenckiej w 1995[2]. W 1996 został wybrany przez Sejm RP do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w miejsce Marka Siwca, który odszedł do Kancelarii Prezydenta RP. Członkiem KRRiT był do 1998[2].

W czerwcu 1998 objął stanowisko prezesa zarządu Telewizji Polskiej. Jego nazwisko pojawiło się w trakcie tzw. afery Rywina. Przyjęty przez Sejm raport sejmowej komisji śledczej (autorstwa Zbigniewa Ziobry) stwierdzał, że złożenie (w lipcu 2002) przez Lwa Rywina propozycji korupcyjnej przedstawicielom Agora S.A. miało pozostawać – jak wskazano w tym dokumencie – w ścisłym związku z zachowaniem osób z tzw. grupy trzymającej władzę, w skład której mieli wchodzić Robert Kwiatkowski, Aleksandra Jakubowska, Włodzimierz Czarzasty, Lech Nikolski oraz Leszek Miller[4]. Robertowi Kwiatkowskiemu w związku z tą sprawą nie zostały nigdy przedstawione żadne zarzuty. W 2003 członkowie rady nadzorczej Telewizji Polskiej, Anna Popowicz i Andrzej Liberadzki, wystąpili o odwołanie Roberta Kwiatkowskiego z funkcji prezesa, wniosek ten nie został poparty, a Robert Kwiatkowski zajmował stanowisko do 17 lutego 2004. W 2005 opublikował własnym sumptem książkę Jaka piękna katastrofa. Wojna o ustawę medialną a afera Rywina.

Od 2009[5] do 2011[6] był prezesem zarządu przedsiębiorstwa Hawe.

Został również członkiem władz naczelnych Stowarzyszenia Ordynacka, skupiającego byłych działaczy ZSP[2]. W sprawach medialnych doradzał Grzegorzowi Napieralskiemu za czasów jego przewodnictwa w SLD. W 2012 związał się z Ruchem Palikota (został członkiem rady programowej think tanku tej partii[7], reprezentował ją również w mediach, nie należąc jednak do ugrupowania). W 2013 został wiceprzewodniczącym zarządu stowarzyszenia Europa Plus oraz członkiem zarządu powołanej w październiku tego samego roku partii Twój Ruch. Otwierał listę komitetu Europa Plus Twój Ruch w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[8], jednak koalicja nie osiągnęła progu wyborczego. W styczniu 2015 odszedł z Twojego Ruchu[9].

W 2019 został liderem listy wyborczej SLD w wyborach do Sejmu w okręgu toruńskim[10]. Uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 13 940 głosów[11]. W Sejmie został członkiem Komisji Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii oraz Komisji Infrastruktury[12]. Przystąpił później do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, przekształconego w Nową Lewicę[13]. W grudniu 2020 prezydent RP Andrzej Duda z rekomendacji KKP Lewicy powołał go w skład Rady Mediów Narodowych[14]. W grudniu 2021 odszedł z klubu parlamentarnego Lewicy, współtworząc koło Polskiej Partii Socjalistycznej[15] (w lutym 2023 przekształcone w Koło Parlamentarne Lewicy Demokratycznej[16]). Wystąpił także z Nowej Lewicy, pozostając osobą bezpartyjną[17]. W 2022 współtworzył Stowarzyszenie Lewicy Demokratycznej[18], zostając jego sekretarzem generalnym.

W roku 2011 ukończył studia na kierunku polityka społeczna i gospodarcza, w roku 2012 na kierunku socjologia komunikacji międzykulturowej. Został nauczycielem akademickim na tej uczelni. Był uczestnikiem seminarium doktoranckiego (stopnia naukowego nie uzyskał). Ukończył program Executive MBA w zakresie zarządzania innowacją organizowany przez Stanford Research Institute International i Queen Hedvig Academy[1]. Działacz i ekspert Fundacji Republikańskiej. W latach 2015–2016 był doradcą wicepremiera Piotra Glińskiego w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów[2][3].

9 stycznia 2017 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego[3]. W resorcie odpowiadał za strategię, prawo własności intelektualnej, prawo prasowe i medialne, rozwój przemysłów kreatywnych, kinematografię, cyfryzację oraz legislację. Nadzorował prace nad reformą systemu instytucjonalnego wsparcia kinematografii oraz wdrożeniem tzw. Ustawy o zachętach dla produkcji audiowizualnej oraz za koordynację działań resortu związanych z walką ze skutkami COVID-19 w obszarze kultury. Był członkiem Komitetu Rady Ministrów ds. cyfryzacji oraz Rady Działalności Pożytku Publicznego. Pełnienie funkcji zakończył w 12 października 2020[4]. Po odejściu z rządu został dyrektorem naczelnym ds. projektów strategicznych w KGHM[5]. 6 czerwca 2022 powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, jest odpowiedzialny za obszar cyfryzacji w Krajowym Planie Odbudowy oraz europejskie i międzynarodowe regulacje cyfrowe[6]. W maju 2023 objął stanowisko podsekretarza stanu w reaktywowanym Ministerstwie Cyfryzacji[7][8].

Absolwent ekonomii na Politechnice Łódzkiej. Ukończył podyplomowe studium prawa i administracji na Uniwersytecie Łódzkim. W 2000 przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej[1]. W 2002 bez powodzenia kandydował do Rady Miejskiej w Łodzi[2]. W latach 2003–2006 był przewodniczącym Federacji Młodych Socjaldemokratów w Łodzi[3]. W wyborach w 2006 został wybrany na radnego Łodzi (uzyskał 1508 głosów)[4].

Do 2007 pracował w Przedsiębiorstwie Turystycznym Łódź, dochodząc w nim do stanowiska głównego specjalisty ds. rozwoju. Następnie przez kilka miesięcy był zatrudniony na stanowisku specjalisty w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi. Od czerwca 2007 do lutego 2010 pełnił funkcję wicedyrektora w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Łodzi[5].

Był jednym z inicjatorów referendum w sprawie odwołania Jerzego Kropiwnickiego z funkcji prezydenta Miasta Łodzi. Po sukcesie tej inicjatywy w lutym 2010 objął funkcję przewodniczącego rady wojewódzkiej Sojuszu Lewicy Demokratycznej w województwie łódzkim. W tym samym miesiącu został zastępcą pełniącego funkcję prezydenta Łodzi, stanowisko to zajmował do grudnia 2010. W wyborach samorządowych w 2010 został zgłoszony jako kandydat na prezydenta Łodzi z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W pierwszej turze wyborów z 22 listopada 2010 zdobył 49 101 (24,01%) głosów, zajmując drugie miejsce wśród kandydatów[6]. W drugiej turze uzyskał 51 426 (39,35%) głosów, przegrywając tym samym z Hanną Zdanowską, kandydatką Platformy Obywatelskiej. W tych samych wyborach uzyskał, zdobywając 18 275 głosów, mandat radnego sejmiku łódzkiego IV kadencji.

W wyborach parlamentarnych w 2011 startował do Sejmu z 1. miejsca na liście SLD w okręgu łódzkim. W głosowaniu otrzymał 15 164 głosy i – jako jedyny reprezentant z tej listy – uzyskał mandat poselski[7]. 7 listopada 2011 został wybrany na rzecznika klubu poselskiego SLD, a 10 grudnia tego samego roku został rzecznikiem partii. Od 30 maja 2015 do 23 stycznia 2016 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego SLD. W wyborach w 2015 nie uzyskał poselskiej reelekcji. W styczniu 2016 powrócił na funkcję wicedyrektora WUP w Łodzi[8].

1 lutego 2016 zrezygnował z funkcji rzecznika partii[9]. W lutym 2016 współtworzył stowarzyszenie Inicjatywa Polska[10]. 8 kwietnia 2017 zrezygnował z członkostwa w SLD[1]. W wyborach samorządowych w 2018 został kandydatem Koalicji Obywatelskiej do sejmiku łódzkiego[11]; uzyskując w głosowaniu mandat radnego wojewódzkiego VI kadencji[12]. W czerwcu 2019 po zarejestrowaniu Inicjatywy Polska jako partii politycznej zasiadł w jej zarządzie[13].

W styczniu 2019 został wiceprezesem łódzkiego Aquaparku Fala[14]. W wyborach w tym samym roku uzyskał mandat poselski, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu sieradzkim i otrzymując 11 999 głosów[15].

W 2023 wraz z Michałem Szczerbą opublikował książkę pt. Wielkie żniwa. Jak PiS ukradł Polskę, powstałą na podstawie szeroko komentowanych przez media kontroli poselskich, które obaj posłowie przeprowadzili w trakcie IX kadencji Sejmu[16].

ekspert medialny i telekomunikacyjny, dziennikarz, publicysta, polityk. Ukończył studia na Wydziale Filologii  UMCS w Lublinie.

Senator RP trzeciej kadencji. Dwukrotny członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji i jej wiceprzewodniczący, wybrany przez Senat RP i Sejm RP. W latach 2002 – 2006 – prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty. M.in. w 2005 roku ogłosił i rozstrzygnął przetarg na czwartego operatora sieci mobilnej.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Doświadczenia menadżerskie i prawnicze zdobywał m.in. jako Counsel w kancelarii Domański Zakrzewski Palinka. Wcześniej pracował w Orange Polska, gdzie sprawował wysokie funkcje menadżerskie m.in. odpowiadając za obszar public affairs. Był również wspólnikiem w kancelarii prawnej Cottyn oraz prawnikiem w TVN-ie. Był także członkiem KRRiT oraz był dyrektorem Departamentu Prawnego w MKiDN.

Ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, studia podyplomowe na Uniwersytecie Jagiellońskim, studia MBA na Akademii J. Koźmińskiego oraz studiował zarządzanie strategiczne w Wielkiej Brytanii.

Jest specjalistą prawa telekomunikacyjnego, prawa mediów, nowych technologii i rynków regulowanych (Telekomunikacyjny, pocztowy, kolejowy). Doradzał wiodącym na polskim rynku koncernom z sektora telewizyjnym i prasowym oraz firmom telekomunikacyjnym.

Jest współautorem komentarza do ustawy o radiofonii i telewizji oraz wielu artykułów prawniczych, a także prelegentem na wielu konferencjach branżowych i gospodarczych.

Tomasz Żurański – Prezes Zarządu Vectra S.A. – Absolwent Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego oraz Zarządzania i Inżynierii Środowiska Politechniki Gdańskiej, a także Executive MBA University of Illinois at Urbana Champaign. Karierę zawodową rozpoczynał jako Konsultant w zakresie m.in. psychologii zarządzania, marketingu, a także zarządzania strategicznego w Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów. Następnie Dyrektor Marketingu i Sprzedaży w firmie RB Przedsiębiorstwo Polsko-Amerykańskie Ltd. Od 1998 roku związany z Vectrą. W latach 2002 – 2005 pełnił funkcję Prezesa Zarządu Telewizja Kablowa VECTRA SA. Od 2005 zajmuje stanowisko Prezesa Zarządu VECTRA S.A.

Dyrektor Departamentu Komunikacji Korporacyjnej PLAY

W PLAY jest od samego początku, bo od listopada 2005 roku, a więc zanim jeszcze ruszyła komercyjna oferta sieci. Przez 10 lat, do 2015 roku była Dyrektorem Działu Relacji Korporacyjnych, a od grudnia 2015 roku Dyrektorem Działu Public Affairs, zajmującym się m.in. komunikacją z samorządami w sprawie budowy nowych nadajników. Obecnie zajmuje stanowisko Dyrektora Departamentu Komunikacji Korporacyjnej.

Absolwentka University of New South Wales w Sydney oraz IESE Business School w Barcelonie. Zanim rozpoczęła współpracę z Play, przez blisko 6 lat kierowała w Warszawie biurem banku inwestycyjnego Merrill Lynch.

Pola Hempowicz is a Senior Media & Entertainment Executive and internationally recognized TV Producer, Content Strategist, and Entrepreneur. In the past 15 years she has run TV networks, launched and managed OTT platforms and produced award winning content.

She has been the leading force behind the financial growth and business development of international media giants. A former Senior Exec. at Comedy Central. The first woman in Poland to be elected member of the International Academy of Television Arts & Sciences (International Emmy Awards) and Worldwide Audiovisual Women’s Association.  She often uses her position of influence to support and promote the work of Polish/Eastern European producers and storytellers, especially comedy writers.

Most recently Pola has shifted her focus and launched a campaign to advocate for data transparency and accessibility. She is educating creatives on the significance of data and empowering them with the resources available in the market in order to nail their pitch, secure financing and strengthen their negotiating position.

Head of Partnerships Google CEE

Odpowiedzialny za partnerstwa technologiczne z firmami mediowymi w Europie centralno wschodniej

Director General – FTTH Council Europe

Vincent Garnier is the Director General of the FTTH Council Europe since July 2020. In this executive capacity, Vincent manages and shapes the FTTH Council’s agenda and ensures the continuous implementation of its mission to advance ubiquitous full fibre-based connectivity to the whole of Europe.

Vincent brings to this position 25 years of experience in the telecommunications industry, in Marketing and Business Development in EMEA and Asia for BtoB companies. Most recently he was Marketing Director responsible for defining the marketing strategies for the broadband solutions at CommScope, a global network infrastructure provider company. Prior to joining CommScope, Mr Garnier worked in international business development at TKH Group N.V. and as a Marketing Manager at Prysmian Group & Exide Technologies. Vincent Garnier has been actively involved in the FTTH Council Europe activities for several years. He became a Member of the Board of Directors and Treasurer in 2019.

RETN Black Sea Region

Prezes Zarządu, StreamVX

Dyrektor Dystrybucji – Warner Bros. Discovery w Polsce

Wiceprezes ds. Programowych – Canal+ Polska

Od roku 2019 jest bardzo aktywnie zaangażowany w prace związane z implementacją Europejskiego Kodeksu Łączności Elektronicznej (EKŁE). W tym zakresie jest autorem kilkuset uwag do kolejnych wersji projektu ustawy Prawo Komunikacji Elektronicznej (PKE), organizował szereg spotkań przedstawicieli rynku z regulatorami i administracją, prowadził szkolenia i warsztaty z tej materii dla urzędów publicznych i największych operatorów w Polsce, a także był współautorem raportów związanych z EKŁE, tj. dot. regulacji OTT oraz zwolnień regulacyjnych związanych ze współinwestycjami, W bieżącej działalności m.in. doradza operatorom w kwestiach abonenckich, reprezentuje ich w postępowaniach regulacyjnych oraz sporach sądowych, a także posiada duże doświadczenie w obsłudze projektów POPC (doradzał przy realizacji kilkunastu projektów ze wszystkich konkursów osi 1.1).

W 2018 roku był członkiem Grupy Roboczej ds. Ochrony Danych Osobowych powołanej przez Ministerstwo Cyfryzacji. W pracach legislacyjnych nad PKE jestem autorem uwag m.in. do zagadnień abonenckich, dostępu telekomunikacyjnego, usługi powszechnej, tajemnicy telekomunikacyjnej oraz przetwarzania danych abonentów.

Podczas kampanii wyborczej przed wyborami prezydenckimi w USA w 2008 był doradcą Baracka Obamy[1], a po jego zaprzysiężeniu na prezydenta był brany pod uwagę jako kandydat na ambasadora USA w Polsce[2]. W październiku 2011 został mianowany ambasadorem USA w Szwecji[3]. Pełnił tę funkcję do 2015.

W 2021, po wyborach prezydenckich w USA, desygnowany został na stanowisko ambasadora w Warszawie. Przez kilka miesięcy do objęcia tej funkcji dojść jednak nie mogło, ponieważ strona polska podnosiła, iż Mark Brzezinski jako syn Zbigniewa Brzezińskiego (Polaka z pochodzenia, który nigdy nie zrzekł się polskiego obywatelstwa) jest formalnie także obywatelem polskim i jako taki nie może być ambasadorem obcego państwa w Polsce. W lipcu 2021 próbowano znaleźć wyjście z tego pata, sięgając do umów międzynarodowych z czasów PRL o unikaniu podwójnego obywatelstwa krajów ówczesnego bloku wschodniego. 4 sierpnia 2021 Biały Dom ogłosił jego nominację na stanowisko ambasadora w Polsce[4], a 18 grudnia 2021 Senat Stanów Zjednoczonych zatwierdził jego wybór[5]. 19 stycznia 2022 został przez wiceprezydent Kamalę Haris zaprzysiężony na amerykańskiego ambasadora w Polsce[6]. 22 lutego 2022, podczas uroczystości w Belwederze, złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Andrzeja Dudy. Tym samym oficjalnie rozpoczął swoją misję dyplomatyczną w Polsce[7].

Zbigniew Brzeziński, ojciec Marka, był w chwili jego urodzin Amerykaninem, ale też formalnie obywatelem polskim, a jego żona – jak podnoszono – obywatelką Czechosłowacji. Ponieważ do osiągnięcia pełnoletności przez Marka jego rodzice nie wskazali, czyje ma on mieć obywatelstwo (ojca czy matki), to zgodnie z brzmieniem tamtych przepisów automatycznie miał on otrzymać obywatelstwo matki. W ten sposób starano się ominąć formalną przeszkodę w objęciu przez Marka Brzezinskiego funkcji ambasadora USA w Polsce[8]. 1 grudnia 2021 podczas wysłuchania przed Senatem powiedział, że w kontaktach z władzami Polski będzie podkreślał wagę bezstronnego sądownictwa, niezależnych mediów i poszanowania praw człowieka dla wszystkich, w tym osób LGBTQI+ i członków innych mniejszości[9].

President of the Management Board at Sygnal Association, integrating broadcaster and TV operators regarding protection of Intellectual Property rights. Board advisor on Public Affairs at Cyfrowy Polsat S.A. Vice-president of The Polish Chamber of Information Technology and Telecommunications. Vice-chairman of Supervisory Board at IAB Poland.

Urodzony w 1976 roku. Dziennikarz, publicysta, autor książek. Współtwórca zabranego zespołowi tygodnika „Uważam Rze. Inaczej Pisane”. Teraz współtworzy tygodnik „Sieci”, portal w Polityce.pl oraz telewizję wPolsce.pl. Jeżeli możesz wesprzeć nasze przedsięwzięcia, możesz to zrobić tutaj: https://wesprzyj.wpolityce.pl/ Będziemy wdzięczni. Każda złotówka idzie na rozwój. Zapraszamy też do sklepu z najlepszymi książkami: wSklepiku.pl

Członek Zarządu

Magister historii (Uniwersytet Warszawski), tytuł MBA (zarządzanie informatyką) uzyskany w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego w Warszawie, ukończył Polish Municipals Training Program – Wisconsin University – Milwaukee, innowator, społecznik, edukator. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Od 1996 roku pracował w branży nowych technologii. Pomysłodawca pierwszej w Polsce dwudziestoczterogodzinnej transmisji w Internecie na żywo koncesjonowanego ogólnopolskiego programu radiowego; w 1998 roku doprowadził do jej realizacji.

W latach 2006-2009 był członkiem Zarządu Polskiej Agencji Prasowej, gdzie nadzorował piony finansowy, techniczny i internetowy.

Opracował strategię Agencji, szczególnie w zakresie zastosowania nowych technologii (audio i video w strumieniu treści agencyjnych). Nadzorował wykonanie planu restrukturyzacyjnego zmieniającego technologiczne oblicze PAP SA, jak np. zbudowanie nowego systemu agencyjnego, umożliwiającego dystrybucję pakietowanych treści multimedialnych (tekst, foto, audio, video), opisanych metadanymi zgodnie ze standardem IPTC.

W roku 2012 założył Redutę Dobrego Imienia – fundację, której statutowym celem jest obrona dobrego imienia Polski na drodze prawnej i informacyjnej. Jako pierwszy postawił publicznie kwestię związku pomiędzy wizerunkiem Polski a bezpieczeństwem narodowym. Pod jego kierunkiem powstał szereg raportów Reduty w których m.in. analizowano przemysł transmisji strumieniowej (streaming) i zmiany, które „rewolucja streamingowa” wywołuje w światowych mediach i przemyśle infotainmentu, obecność dezinformacji w polskich i światowych mediach ze szczególnym uwzględnieniem rosyjskich „środków aktywnych” (Active Measures) niszczących wizerunek Polski.

Od kwietnia 2017 do lipca 2018 był członkiem Zarządu Polskiej Fundacji Narodowej, odpowiedzialnym za prowadzenie programu komunikacji strategicznej w USA, który miał na celu dotarcie z polskimi treściami do opiniotwórczych środowisk w Stanach Zjednoczonych.

Od 2017 roku zasiada w Radzie Nadzorczej Polskiej Agencji Prasowej, jako jej wiceprzewodniczący, a od 2021 jako przewodniczący. Rada Nadzorcza PAP pod jego kierunkiem nadzorowała plan zmian technologicznych i organizacyjnych PAP oraz likwidację „długu technologicznego”, który powstał w Agencji w latach 2010-2015, wprowadziła nowe usługi dla klientów Agencji, wdrożyła działania blokujące dezinformację (serwis Fake Hunter) i aktywizowała Polską Agencję Prasową na arenie międzynarodowej.

Szczególnie interesuje się zastosowaniem nowoczesnych form komunikowania się przez ludzi “pokolenia sieci” w kontekście współcześnie następującej zmiany technologicznej i wpływu tej zmiany na przekazywanie polskiego kodu kulturowego.

Laureat Nagrody „Strażnik Pamięci” Tygodnika DoRzeczy dla Reduty Dobrego Imienia – 2015 r.

Nagrodzony „Zwiastunem Dobrej Nowiny” przez Akcję Katolicką i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży za produkcję filmu „Z Wilna do nieba” – 2017 r.

Otrzymał Perłę Honorową miesięcznika Polish Market dla Reduty Dobrego Imienia za krzewienie polskich wartości i tradycji – 2017 r.

Jacek Wiśniewski, Prezes Zarządu, NEXERA

Manager z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem w zarządzaniu firmami z sektora telekomunikacji i nowoczesnych technologii.

Od momentu powstania spółki w 2017 roku, jako Prezes Zarządu, jest w NEXERZE motorem napędowym unikalnego na polską skalę projektu – wyłącznie hurtowego operatora światłowodowej sieci dostępowej. Pod jego kierownictwem NEXERA została szybko zauważona i uznana w branży w Polsce i na świecie – zyskując wiele istotnych branżowych nagród. Za aktywne przyspieszenie rozwoju sieci światłowodowej w Europie Jacek Wiśniewski otrzymał przyznając mu prestiżową nagrodę FTTH Individual Award.

Wcześniej przez 8 lat związany z Netią, gdzie jako CTO odpowiadał za wdrażanie nowych technologii na sieci i w systemach IT, utrzymanie usług i sieci oraz integrację ponad 40 zakupionych spółek. W latach 2002-2008, jako Członek Zarządu oraz CTO, tworzył
i rozwijał operatora telekomunikacyjnego Tele2, który swoimi działaniami rozpoczął rewolucję na rynku usług telefonicznych w Polsce.

Zwolennik rozwiązań outsourcingowych i organizacji zwinnych. Pragmatycznie podchodzi do rozwiązywania problemów, obserwując rynek w poszukiwaniu najbardziej optymalnych narzędzi.

Prezes Zarządu, Dyrektor Generalny

Andrzej Abramczuk, objął stanowisko Prezesa Zarządu, Dyrektora Generalnego ze skutkiem na 18 sierpnia 2018 r. Od września 2021 roku sprawuje również bezpośredni nadzór nad obszarem B2B Spółki. Z Netią związany od 12 grudnia 2017 r., kiedy dołączył do zarządu na stanowisku Dyrektora ds. Strategii i Regulacji.

Posiada ponad 20-letnie doświadczenie w doradztwie na rzecz podmiotów z sektora telekomunikacyjnego oraz mediów. W ciągu ostatnich kilkunastu lat wspierał największe transakcje w branży mediów i telekomunikacji na polskim rynku.

Od września 2009 r. był związany z wiodącą polską kancelarią, Chajec, Don-Siemion & Żyto, gdzie od stycznia 2011 r. był Partnerem odpowiadającym za praktykę TMT, będąc wielokrotnie – zespołowo i indywidualnie – rekomendowanym w polskich i międzynarodowych rankingach doradztwa prawnego dla tego obszaru.

W latach 2006 – 2009 związany ze spółką P4 (operator sieci Play) gdzie pełnił funkcję Dyrektora obszaru Prawnego oraz członka zarządu spółki infrastrukturalnej, opowiadającej za budowę sieci P4.

Od 2001 do 2006 roku był dyrektorem departamentu prawnego oraz członkiem zarządu w spółkach: Internet Partners, GTS Poland i Cel Polska.

W latach 2011 – 2015 zasiadał w Radzie Nadzorczej spółki CenterNet S.A. oraz pełnił funkcję członka Rady Nadzorczej, wówczas notowanej na GPW, spółki Midas S.A.

Od wielu lat aktywnie działa w ramach organizacji zrzeszających przedsiębiorców rynku telekomunikacyjnego w Polsce, gdzie na dzień dzisiejszy jest Przewodniczącym Rady KIGEiT, Przewodniczącym Rady PIIT, Wiceprezesem Zarządu PIKE oraz członkiem Rady Programowej Forum Ekonomicznego w Karpaczu

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył studia podyplomowe, prowadzone przez Wyższą Szkołę Ubezpieczeń i Bankowości wraz z City University Business School of London oraz studia doktoranckie w Instytucie Nauk Prawnych PAN.

Marta Wojciechowska jest Prezeską Zarządu Fiberhost (wcześnjiej INEA) – jednego z liderów w budowie i zarządzaniu nowoczesną, otwartą infrastrukturą światłowodową typu FTTH (ang. Fiber-To-The-Home, światłowód do domu) w Polsce.

Spółka świadczy usługi hurtowe dla lokalnych i ogólnopolskich dostawców telekomunikacyjnych. Dzięki temu mieszkańcy znajdujący się w zasięgu otwartej sieci światłowodowej Fiberhost, mogą korzystać z szerokiej oferty usług internetowych oraz telewizyjnych, a operatorzy mają dostęp do bogatej oferty usług hurtowych. Obecnie zasięgu otwartych sieci światłowodowych Fiberhost znajduje się blisko 1 mln gospodarstw domowych w 8 województwach w kraju.

Marta Wojciechowska z Grupą związana jest od ponad 12 lat. Wcześniej zajmowała stanowisko Członkini Zarządu i odpowiadała za całokształt spraw prawnych, compliance, dział ochrony danych osobowych, cyberbezpieczeństwo oraz EHS.

Posiada bogate doświadczenie w projektach regulatory compliance, doradzała w zakresie implementacji wymogów regulacyjnych oraz zarządzania ryzykiem. Uczestniczyła także w międzynarodowych transakcjach M&A, nadzorując i odpowiadając za przebieg procesu w obszarze analiz prawnych.

Maciej Nowohoński, Członek Zarządu ds. Rynku Hurtowego i Sprzedaży Nieruchomości, Orange Polska.

Od kwietnia 2020 Członek Zarządu ds. Rynku Hurtowego i Sprzedaży Nieruchomości.
Wcześniej, przez 6 lat pełnił rolę Członka Zarządu ds. Finansów w Orange Polska.

Z Orange Polska związany jest od 2003 roku. Pełnił różne role o rosnącym zakresie odpowiedzialności w obszarze finansów, w szczególności funkcję Kontrolera Grupy Orange Polska w latach 2006-2014. W latach 2010-2011 zajmował także stanowisko Członka Zarządu w spółce Emitel. Natomiast w latach 2011-2013 był Członkiem Zarządu ds. Finansów w spółce PTK Centertel.

Zasiada również w radach nadzorczych wybranych spółek Grupy Orange Polska.
Przed dołączeniem do zespołu Orange pracował między innymi w Arthur Andersen i Andersen Business Consulting.

Prezes Polskiej Fundacji Wspierania Rozwoju Komunikacji Elektronicznej PIKSEL

Członkini Zarządu, Group Senior Vice President – Revenue

Zapewnia rozwój oferty sprzedażowej, ze szczególnym naciskiem na nowe obszary monetyzacji oraz współpracę z istniejącymi i nowymi partnerami biznesowymi w ramach Warner Bros. Discovery w Polsce. Odpowiada za całość przychodów grupy – z działalności reklamowej, dystrybucyjnej oraz Consumer Products.

W poprzednich latach na stanowisku GSVP – Business Development, Distribution & Eurosport była dyrektorem Eurosportu w Polsce, zarządzała dystrybucją portfolio kanałów i produktów, nadzorowała realizację projektów kluczowych z punktu widzenia strategii firmy i odpowiadała za procesy transformacyjne.

Z Grupą Discovery związana od 2000 roku. Od 2004 roku zajmowała kluczowe stanowiska w międzynarodowych strukturach Discovery. Jako wiceprezes ds. rozwoju sprzedaży reklam, odpowiedzialna była za rozwój i wdrażanie strategii sprzedaży czasu reklamowego Discovery na wszystkich rynkach ówczesnego regionu CEEMEA (Europa Środkowo-Wschodnia, Bliski Wschód i Afryka). Przed dołączeniem do zespołu zarządzającego TVN Warner Bros. Discovery zajmowała stanowisko dyrektora zarządzającego Discovery w Polsce.

Doświadczenie zdobywała w zespołach Wizja TV i UPC (dawniej PTK). Ukończyła Uniwersytet Warszawski, Prywatną Szkołę Handlową oraz IESE Business Sch

Prezes Telewizji Puls, trzeciej co do wielkości komercyjnej grupy telewizyjnej w Polsce, z 7-procentowym udziałem w rynku*. Karierę zawodową rozpoczynał w USA. Po powrocie do Polski piastował wysokie stanowiska w kluczowych spółkach branży informatycznej, telekomunikacyjnej, internetowej i paliwowej. Był m.in. Prezesem Optimus S.A., Fujitsu Siemens Computers, Netia Telecom, TDC Internet, AC&G, Entertainment Systems Poland. Przewodniczył także Radom Nadzorczym PKN Orlen, Optimus Lockheed Martin i Onet.pl. W 2005 roku związał się z Telewizją Puls, sprowadził do niej inwestora News Corporation, firmę miliardera Ruperta Murdocha. Kiedy w 2008 roku potentat postanowił wyjść z Polski, Dariusz Dąbski odkupił jego udziały w Telewizji Puls i sukcesywnie budował stację, otwierając w 2012 kolejny, obok TV Puls, kanał PULS 2.

*(Nielsen, 01-31.08.21, All 16-49)

18 września 2020 roku powołany przez Sejm RP na Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

Pracownik naukowy i menedżer, przez wiele lat łączył pracę dydaktyczną ze stanowiskami dyrektorskimi w Dziale Informatyzacji Politechniki Wrocławskiej i we Wrocławskim Centrum Sieciowo-Superkomputerowym.

Jego zawodowe zainteresowania skupiają się na aspektach technicznych, biznesowych i prawnych usług telekomunikacyjnych oraz sieci teleinformatycznych, a także na rozwoju internetu, konwergencji telekomunikacji, informatyki i mediów oraz problemach społeczeństwa informacyjnego.

W latach 1998-2002 pracował w Telefonii Lokalnej S.A. we Wrocławiu, m.in., na stanowisku dyrektora Departamentu Sieci Transmisji Danych. W latach 2004-2005 członek zarządu spółki TK 3 sp. z o. o., w latach 2005-2008 członek zarządu i dyrektor Departamentu Techniki w spółce Tele Video Media sp. z o. o. (przekształconej następnie w Avista Media sp. z o. o.), w latach 2008 -2009 dyrektor Departamentu Techniki w spółce Telefonia DIALOG S.A.

Docent na Politechnice Wrocławskiej. Od 2009 roku dyrektor Działu Informatyzacji Politechniki, od 2010 roku dyrektor Wrocławskiego Centrum Sieciowo-Superkomputerowego, od 2018 roku dyrektor Działu Informatyzacji, zastępca Kanclerza Politechniki Wrocławskiej ds. Informatyzacji.

W swojej karierze kierował m.in. projektami „Cyberbezpieczeństwo dla gospodarki przyszłości”, „Specjalizowana Polska Infrastruktura Naukowa na rzecz Laboratoriów Badawczych (SPIN-LAB)” i „Cloud Computing – nowe technologie w ofercie dydaktycznej Politechniki Wrocławskiej”, jest autorem licznych publikacji naukowych.

Z wykształcenia doktor inżynier elektronik o specjalności telekomunikacja. Ukończył kurs zarządzania projektami na The George Washington University School of Business and Public Management.

Prezes Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej PIKE

W 2018 roku został członkiem Grupy Roboczej ds. Rozwoju Telekomunikacji powołanej przez Ministerstwo Cyfryzacji. Od lipca 2019 roku pełni funkcję przewodniczącego podgrupy „Legislacja”, w ramach powołanej przez Ministra Cyfryzacji Grupy ds. IoT. W swojej działalności doradczej często łączy wiedzę z zakresu telekomunikacji z wykształceniem ekonomicznym. Współautor raportów tematycznych, dotyczących regulacji OTT czy zwolnień regulacyjnych związanych ze współinwestycjami. Ukończył studia doktoranckie na Instytucie Nauk Prawnych PAN, kończy opracowanie pracy doktorskiej. W działalności zawodowej interesuje się zjawiskiem platformizacji usług cyfrowych oraz powiązanymi z nim nowymi koncepcjami z zakresu ochrony konkurencji.

Starszy wspólnik i współzałożyciel kancelarii DGTL Kibil Piecuch i Wspólnicy S.K.A. Wcześniej przez ponad 7 lat związany z międzynarodową kancelarią CMS (m.in. jako współzarządzający globalną praktyką telekomunikacyjną tej firmy oraz lider praktyki TMT w regionie CEE). W swojej karierze Irek pracował także przez ponad 14 lat w IBM (jak szef działu prawnego w Polsce, lider CEE w regionie a także wiceprezes IBM Polska odpowiedzialny za operacje), 3 lata w Grupie Telekomunikacja Polska S.A. (obecnie ORANGE – m.in. jako członek Zarządu odpowiedzialny za strategię i rozwój biznesu) oraz prawie 3 lata w Poczta Polska S.A. jako wiceprezes odpowiedzialny za strategię, IT oraz obrót międzynarodowy. Zasiadał także w Radach Nadzorczych takich spółek jak Emitel, Wirtualna Polska, KGHM czy PKP PLK.

DGTL koncentruje się na transakcjach M&A, prawie nowych technologii, prawie pracy i prawie własności intelektualnej – kluczowych obszarach z zakresu wsparcia transformacji cyfrowej polskich przedsiębiorstw.

Dyrektor Zarządzający, TOYA